Овој период, исполнет со празници и богати трпези, истовремено и сезона на јагнешкото месо, еден од нашите гастрономски брендови кое и како е #SlowMeat, спорeд начинот на производство.
Нашата членка Вања Тодоровска, познат новинар за гастрономија и уредник на порталот 7 дена, ни испрати еден семен рецепт, кој е во духот на македонската традиција и новите трендови да се искористат сите парчиња од месо и споредните производи со „0% отпад“, а тоа нашиот народ отсекогаш многу добро знаел да го практикува.
„Овој специјалитет ме потсетува на безгрижност и на деновите околу најголемиот христијански празник- Велигден. Мајка ми го прави- откако почнав да бројам калории, значи- охохо, одамна.
Процедурата ми е врежана во сите рамки на созревањето: паметам дека „кошулиците“ се најпроблематичниот дел од сказната. По правило се скинати на неколку места, а во месарниците тешко даваат – репете. Во таквите случаеви, главниот адут е креативноста на домаќинката. Тие што виткале дроб- сарми или правеле дроб- тава, знаат за што зборувам.
Годинава од пусти трауми, да не се изрезилам, се снабдив со неколку кошулици.
Еве го рецептот за дроб тавата на мајка ми, што верувале или не, не сум го сменила ниту за нијанса.
Потребно е: еден јагнешки комплет со црн и бел џигер, срце и бубрези, со посебен акцент на „кошулица“, потоа мал филџан ориз, китка млад кромид, 250 гр спанаќ или блитва, јајце и мирудии по желба- сол, бибер, алева пипер и масло.
Во интерес на времето, првин се варат џигерчињата и останатиот ситнеж кој потоа ситно се сечка. Натенане и со убав муабет. Може и да е монолог, не пречи.
Потоа се пржи кромидот, се додаваат сечканите џигерчиња, убаво се меша, па се става обаренот спанаќ, ориз, бибер, сол и алева пипер. Додека сите миризби испаруваат, уште еднаш убаво, најубаво се промешува и се остава да се излади.
Во меѓувреме, во огноотпорна тава, која треба да е долгнавеста, се става хартија за печење. Кошулицата, доколку имате среќа е цела, и неа ја постилате во тавата, краевите треба да се подолги, за да убаво се завитка.
Сега е на ред филот: откако ќе му се стави јајце, за да го „врзе“, убаво се измешува и процедурата се финишира со ставање во тавата.
Смесата потоа се израмнува и убаво се завиткува. Обликот го диктира тавата, значи- треба да е како векна. Ако е се во ред, се попрскува со филџан вино и со топла вода.
Приготвената тава се става во рерна и се пече околу 30-45 минути. Во меѓувреме можете да ѕиркате низ сталкото- готова е кога ќе се зацрвени и ќе се фати убава кора.
Глетката на готовата дроб тава е преубава.
Сега се сече на убави парчиња, јас се одлучив за таратур салата и за црвено вино. Се разбира тука беше и младиот лук.
И да, беше превкусно.“
Вања Тодоровска, новинар за гастрономија и уредник на 7 дена
